ALMATY

ALMATY
We reizen naar Kazachstan om er een kindje te adopteren, een broertje uit een ver land voor Serena. We houden eraan het thuisfront op de hoogte te houden via ons dagboek met berichten en foto's.

Nous partons au Kazakhstan pour adopter un petit enfant, un petit frère des contrées lointaines pour Serena. Nous tenons au courant la famille et les amis par l'intermédiaire de notre journal de bord où se trouvent nos messages et nos photos.

9/05/2008

Victoire!!! Hoera!!!







Ce matin nous sommes allés tous les trois voir Milan. Il était habillé comme en hiver avec 32 °.
Nous l'avons donc un peu découvert et surprise... il n'avait pas de pampers! J'en ai profité pour lui en mettre un et vérifier si tout était bien à sa place... Nous avons joué (on a fait des bulles) et bien rigolé ( il est chatouilleux ), mais le moment de la séparation fut difficile surtout pour notre Serena.
On espère que l'attente pour parraître devant le juge ne sera pas beaucoup plus longue que 4 semaines, il y a déjà des bruits qui courent que ce serait vers fin juin que nous pourrions retourner à Almaty.
Cet après-midi, nous avons fait une ballade dans le parc où l'on fêtait la fin de la deuxième guerre mondiale.C'était impressionnant!
Ce soir , nous avons soupé avec nos camarades . Ils partent cette nuit.Il faudra attendre d'être en Belgique pour les revoirs...

Deze morgen zijn we met het hele gezin Milan gaan bezoeken. Het was 32 graden buiten en Milan was aangekleed alsof het winter was. We hebben hem dan maar een beetje uitgekleed en ... verrassing ... hij had geen pamper aan. Muriel heeft er van geprofiteerd om hem ééntje aan te doen en om te kijken of alles wel op zijn plaats zat. We hebben gespeeld (zeepbellen geblazen) en goed gelachen (hij kan niet tegen kietelen). Het moment om afscheid te nemen was heel zwaar , vooral voor Serena. We hopen dat de wachttijd ,tot wanneer we voor de rechtbank moeten verschijnen ,niet langer zal zijn dan 4 weken. Er gaan al geruchten de ronde dat het pas eind juni zal zijn voor we terugkeren naar Almaty.
In de namiddag hebben we gewandeld in het park waar vieringen aan de gang waren om het einde van de 2e wereldoorlog te herdenken. Heel indrukwekkend!
's Avonds zijn we met onze vrienden iets gaan eten. Zij vertrekken deze nacht. We zullen moeten wachten tot in België om ze terug te zien.
Jan ,Muriel ,Serena en Milan

5 opmerkingen:

Anoniem zei

Courage les loulous, fin juin c'est à la fois long et court. Pensez que vous allez l'avoir près de vous pour la vie. C' est la plus belle chose que vous espérez et vous soutiendra jusqu'a votre prochain voyage. Nous on vous attend de pied ferme et Milan on pensera de tous notre coeur à lui :-( vite qu'il soit parmi nous... :-)Gros bisous on vous aime tous les 4 Parrain

Anoniem zei

Oef,het waren spannende uren!We zijn blij dat jullie deftig "afscheid" hebben kunnen nemen van jullie zoontje en kunnen ons wel voorstellen dat het hard was om hem daar achter te moeten laten.We hopen dat hij vlug in ons belgenlandje komt waar hem een prachtig leven staat te wachten bij jullie!See you soon.Else,Dirk&Ellen

Anoniem zei

yes ,super nouvelles ,c'est super de l'avoir vu le chti bout Milan ,courage ,on sera vite avec Milan dans les bras nous aussi ,et comme dit le parrain ,vous l'aurez pour toute la vie ,c'est y pas beau ca !on vous adores et big bisous de nous 4 ,pati et cie.

Anoniem zei

enorm blij voor jullie! tot zondag!en dan nog wat geduld en milan is erbij.... Th

Unknown zei

Wat een prachtig plaatje, Serena met haar broertje...ze lijken dan nog een beetje op elkaar ook! Dat kan niet anders dat ze bij elkaar horen. De laatste loodjes wegen het zwaarst, 't is een cliché en dus meestal waar. Maar ik heb er het volste geloof in dat alles goed komt! Nog veel moed bij het wachten en een prachtige zoon komt jullie binnenkort te gemoed!
Liefs Ann Herten